26 Xul O consumidor galego sofre o sobreprezo das materias primas
Despois dun longo ano de paradas de produción, distribución e venda de bens de todo tipo, tras interrupcións constantes na cadea de suministro, con millóns de refachos de vacinación disparadas por todo o mundo para tratar de frear á pandemia, segue sen haber descanso nin para as empresas, nin para o peto do consumidor.
Xusto agora, no momento no que as vendas comezan a normalizarse, aínda que sexa de forma mínima, a economía recibe un novo golpe directo na liña de flotación dunha economía doméstica debilitada e xa de seu, enferma: o aumento do custo do aproveitamento, cunha subida dos prezos das materias primas, a industria e o transporte que reduce cada vez máis as marxes, ata que repercuten no prezo final dos produtos que pagan os consumidores.
A imaxe clara da escaseza e o encarecemento é a falta de microchips que impacta na economía galega producindo unha perda de máis de 70.000 coches desde principios de ano. Este aumento de prezos esténdese ao aceiro, ao cobre, ao estaño, ao níquel e a todo tipo de elementos químicos, materiais de construción, do téxtil e da alimentación, ao marxe do progresivo incremento dos prezos da enerxía, por exemplo o do petróleo.
Un cúmulo de feitos que agravan a situación
Ata para os economista é difícil explicar o que está a ocorrer e todo o que se está xuntando, o que da lugar a unha análise inédita.
Fernando González Laxe, catedrático de Economía Aplicada e director dos informes de situación do Foro Económico de Galicia, expón unha tese que vai na liña xeral doutros expertos na materia: dada a falta de rendibilidade noutros mercados de valores, os investidores usaron as materias primas como valor refuxio. “A demanda incrementouse disparando os prezos. Coa reactivación da economía tras o parón do coronavirus, a situación agudizouse pola paulatina recuperación da demanda dos seus consumidores habituais e polas perspectivas de crecemento da actividade en infraestruturas, enxeñería civil e instalación de enerxías renovables ou a fabricación de vehículos con máis tecnoloxía” engade.
É un fenómeno mundial e os efectos están a chegar a todos os recunchos do globo. O INE (Instituto Nacional de Estatística) confirmou que o IPC do mes de maio subiu un 2,7% na súa variación anual. É dicir, estamos antes a taxa máis alta do índice xeral desde febreiro do 2017.
“Un dos principais problemas é que a maior parte de materias primas que necesitan os sectores produtivos galegos son importadas porque aquí non se fabrican. A pandemia tamén obrigou a pechar as factorías en Asia producindo que se reducisen o stock dispoñible, coa conseguinte subida de prezos”, explica González Laxe. Engade que “a redución do tráfico marítimo e a acumulación de contedores nos postos, que sen posibilidade de ser transportados están a disparar os fretes, é outro dos efectos directos. Circunstancia que aínda perdura e complica a xestión portuaria”.
A construción, a loxística ou a automoción serán os sectores máis afectados segundo a Confederación de Empresarios de Galicia (CEG), que engade a modo de razoamento que os produtos producidos por estas industrias están compostos por materiais “como o aceiro, aluminio, madeira, plásticos ou cobre, metal imprescindible nos elementos electrónicos e cuxas dispoñibilidades levan á alza moitos lustros, pola altísima demanda e a baixa produción”.
Os efectos sobre o empresario galego
A patronal de empresarios galegos explica que o empresariado galego tamén está preocupado porque á falta de materias primas únense os elevados custos enerxéticos. “A electricidade experimentou alzas continuadas no mercado nacional, alcanzando a semana pasada picos inéditos, correspondentes non tanto á enerxía consumida como aos canons impostos que os agravan”, engade.
A situación agrávase tamén polo encarecemento dos combustibles. Desde principios de ano o litro de gasoil incrementouse nun 14,21%, o que “penaliza ao sector de transportes galego e en consecuencia ás empresas ás que dan servizo”.
Unha decisión complicada
A tesitura que presenta a economía española é, canto menos, complicada. Di a CEOE -patronal española- que se as empresas non puidesen trasladar o incremento dos custos aos prezos, o resultado sería unha contracción das marxes empresariais que limitaría o crecemento da produción e comprometería os novos investimentos.
Doutra banda, segundo apunta FUNCAS -Fundación das Caixas de Aforros-, se ese incremento trasládase cara aos prezos ao consumo, “o resultado será unha diminución na capacidade adquisitiva que podería moderar a recuperación do consumo. En calquera caso, a consecuencia sería un menos ritmo de crecemento”.
A cadea loxística reséntese
Os custos dos buques portacontedores ten un grande impacto no comercio mundial, xa que o 80% do que consumimos transpórtase en barco. O problema é que faltan contedores para o transporte mundial porque a demanda supera por moito a oferta dispoñible, polo que os prezos disparáronse por oito e ata por dez, respecto a os prezos que tiñan antes da pandemia.
Faltan contedores, pero esta escaseza esténdese a todos os bens relacionados con o transporte de mercadoría, desde embalaxes de cartón e plástico a palés de madeira.